Meditatie september 2016

HOE LANG DUURT HET NOG??

Hoe lang nog, HEER,

moet ik om hulp roepen en luistert u niet?

(Habakuk 1: 2a)

Ook al is het nog niet vervuld, wacht maar,

het komt zeker, het zal niet uitblijven.

(Habakuk 2: 3b)

 

Hoe lang duurt het nog? Voor wie op reis is geweest een bekende vraag, in welke auto wordt die vraag niet gesteld. Pap, mam hoe lang duurt het nog voordat we er zijn? Als iets saai, lastig of moeilijk is dan is het fijn om te weten wanneer het voorbij is. De vraag van de profeet Habakuk is een vraag van veel mensen. In de Bijbel stellen ook andere profeten en Psalmdichters herhaaldelijk deze vraag. Hoe lang nog HEER?

En vandaag de dag klinkt die vraag nog steeds. Vanaf en naast ziekbedden, door mensen in de goot, gebukt onder verslaving of schulden. Hoe lang nog, Heer? En wie stelt die vraag niet in zijn of haar hart wanneer je overweldigd door alle nieuws over geweld en aanslagen. Hoe lang nog moeten we roepen tot God hoort? Tot er iets gebeurt?

Toch nog even terug naar de autorit richting vakantieadres. Hoe lang duurt het nog? Als vader geef je dan zo goed mogelijk antwoord en het viel me pasgeleden op dat het eigenlijk niet zoveel uitmaakte wat het antwoord was. Of ik nu zei: het zijn nog maar 10 minuten of het duurt nog anderhalf uur. Alleen het feit dat er een antwoord gegeven werd was al een hele geruststelling. Daarom staan er in pretparken ook van die bordjes naast de wachtrij. En dan niet alleen aan het eind van de rij een bordje met de boodschap: “Als u hier staat dan bent u zo aan de beurt” of “het is het nog maar een kwartier, u bent er bijna.” Maar ook het bordje: “Als u zich hier bevindt dan moet u nog 1,5 uur wachten” is zinvol. De sfeer in de rij is beter als men weet dat het zo lang duurt, men stelt zich er dan op in. Ook al duurt het nog een tijd, weten dat er een einde is helpt al.

God helpt Habakuk ook, hij krijgt antwoord: “Nog tijdens je leven zal ik de onrechtvaardigen straffen.” Helaas zal dat gepaard gaan met nieuw onrecht en geweld en Habakuk protesteert daarover weer tegen God. Opnieuw krijgt hij antwoord, nu geen bordje met een tijdstip, maar wel de belofte dat er een eind aan komt. “Ik zal het stoppen”, zegt God. Het onrecht heeft geen bestaansrecht, dat is niet blijvend, er is een einde aan. (2: 3) Dat maakt een groot verschil, het wachten wordt er niet korter van. Het leed niet minder, maar het is wel beter te dragen. Net als Habakuk krijgen wij ook geen tijdstip of datum waarop Hij alles rechtzet.

En er is ons ook geen garantie gegeven dat ons geen leed overkomt. De zonde, onze opstand tegen God heeft de wereld kapot gemaakt, maar dat is het einde niet. Want God heeft er een kruis doorgezet. Hij schenkt vergeving en herstel. Wie in die God en in dat kruis gelooft weet dat onrecht, ziekte en pijn eindig zijn. Hoe lang duurt het nog? Dat weten we niet, maar eens komt de dag dat Christus terugkomt. Op die dag wachten wij en tijdens het wachten komen we af en toe van die bordjes tegen. Zoals deze tekst in Habakuk:

Ook al is het nog niet vervuld, wacht maar,

het komt zeker, het zal niet uitblijven”.

ds. G.W. van Wingerden