WAT ALS?

Als de HEER niet bij ons geweest was,……..

 

Wat als ik in India geboren was, hoe zou mijn leven er dan uitzien?

Wat als ik beter kon voetballen, zou ik dan profvoetballer zijn geworden?

Wat als ik geweldig zou kunnen zingen, zou ik dan grote concerten geven in stadions? Of mooie avonden verzorgen in het theater?

De vraag: “Wat als……?” Is vaak een nutteloze vraag. Op zijn best leidden bovenstaande vragen tot leuke dagdromen over een heel ander leven in een ander land. Op zijn slechtst voedt het de negatieve gedachten over je huidige situatie. Kortom: “As is verbrande turf”* dit soort vragen stellen, je hebt er niets aan. Het verleden verander je nu eenmaal niet.

En toch komen we deze vraag tegen in de Bijbel en nog in positieve zin ook. De dichter van Ps. 124 stelt deze vraag centraal. Hij roept anderen er zelfs toe op. Israël moet als volk van God deze vraag steeds weer stellen. Laat Israël het toch zeggen! “Als de HEER niet bij ons was geweest, dan…..?”

Een goede vraag, ook voor ons. Stel hem maar aan/voor uzelf. Als de HEER niet bij ons was geweest, als God er niet zou zijn. Wat dan? Hoe zou het leven er dan uit zien? Zouden we er überhaupt wel zijn? Wat hebt u, wat heb jij allemaal aan God te danken? Sta er eens even bij stil, laat je gedachten er eens over gaan. Dat is wat de dichter ons vraagt. Hij heeft het zelf gedaan en dat heeft hem dichter bij God gebracht. Op die weg neemt hij nu anderen en ook ons mee.

Als de Heer er niet was geweest dan was het niet goed gekomen met het volk. Dan waren de hoge golven van de vijanden, te hoog geworden. Dan hadden de vijanden hen niet alleen bedreigd en slagen toegebracht maar hen ook vernietigd. Als de Heer er niet was geweest dan zaten ze nu nog gevangen, waren ze niet vrij geweest. Maar nu, de Heer was en is er wel. De golven zijn er, ze staan soms tot aan de lippen, maar vanwege God overspoelen ze ons niet. Het leven is geen gladde zee, maar uiteindelijk zal God ons hoofd boven water houden. Ook al dreigen we steeds verstrikt te raken door zonde, verkeerde gewoontes of ongeloof en staan de valstrikken, stappen we er zo makkelijk in. Toch heeft dat niet het laatste woord, God breekt de strikken van de zonde los als we daar ingestapt zijn. De deur van de kooi van slechte gewoontes waarin we opgesloten zitten of zaten maakt Hij open. Toen Jezus de schuld van de zonde betaalde aan het kruis, brak hij de macht van de zonde en zijn wij vrijgemaakt.

Zo hebben wij alle reden om de weg van de dichter te gaan en zijn vraag, wat als….? Steeds opnieuw te stellen, en met Hem ook het antwoord geven. Geloofd zij de HEER, die ons niet overgaf maar liet ontkomen.

 

* net als in het Gronings wordt het woordje “als” in het plat Hardinxvelds ook te snel uitgesproken en klinkt het als “as”

ds. G.W. van Wingerden